وگان ارگانیک روشی برای کاهش گرمایش زمین

وگان ارگانیک اخیراً اقتصاد جهانی تا حد زیادی ناپایدار شده است. اقتصاد کشورهای زیادی با چالش روبروست، مردم کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه شدیداً از رهبران دولت‌های خود می‌خواهند، سریع‌تر به آنها کمک کنند تا شغل و همچنین غذا، لباس و خانه برای خانواده‌هایشان تهیه کنند. حتی ثروتمندترین کشورهای دنیا در زمینه کمک به افرادی که نیازمند کمک‌های اجتماعی هستند و تعداداشان رو به افزایش است با چالش‌های مالی روبرو هستند. این واقعیت‌های مالی اخیر، کار دولت‌ها را در رابطه با توجه به تهدیدهای حیاتی زیست محیطی جهانی، مانند تغییرات اقلیمی، مشکل‌تر ساخته است. وضعیت سلامت سیاره‌مان چنان وخیم است که بعضی از دانشمندان کاهش شدید جمعیت جهان را در این قرن یا حتی انقراض نسل بشر را پیش بینی می‌کنند. از آنجا که عدم اقدام به عمل عواقب بزرگی به همراه دارد، این چالش‌های زیست محیطی باید اکنون و علیرغم محدودیت‌های مالی مورد توجه قرار بگیرد. خوشبختانه امیدی هست.

برای خرید بذر با کیفیت به فروشگاه نازبو مراجعه کنید.

در این مقاله روشی مقرون به صرفه را برای کاهش فشارآورترین خطرات زیست محیطی سیاره بررسی می‌کنیم. در تقریباً ۱۰ هزار سال گذشته که به دوره هولوسین معروف بود، آب و هوا نسبتاً ثابت بود و سیستم تنظیم طبیعی زمین شرایطی ایده آل را برای شکوفائی زندگی انسان‌ها و حیوانات فراهم آورده است. اما اکنون به دوره ای جدید وارد شده‌ایم، که به آن دوره آنتروپوسن می‌گویند و در آن فعالیت‌های زیان آور بشر شدیداً این سیستم‌های مشابه را که برای ادامه زندگی روی زمین ضروری هستند، تخریب می‌کند. در سال ۲۰۰۹، گروه ۲۸ نفره ای از متخصصان شناخته شده جهان در زمینه علوم سیستم‌های زمین و محیط زیست توسط انستیتوی زیست محیطی استکهلم در سوئد تشکیل شد. این گروه "۹ سیستم کمکی جهت حفظ زندگی سیاره" را شناسایی کرده‌اند که انسانها بیش از حد معقول یا در برخی موارد ماورای آن حد، از آنها بهره برداری کرده‌اند.

برای خرید بذر صیفی جات به فروشگاه نازبو مراجعه کنید.

جنگل زدائی و دیگر تغییرات مضر استفاده از زمین

زمین در وضعیت طبیعی خود اکوسیستم‌های زیادی را ارائه می‌کند از جمله:

• تولید اکسیژن
• تنظیم چرخه آب
• جذب دی اکسید کربن

در طول تاریخ جنگل زدائی ناپایدار عامل اصلی تخریب بسیاری از تمدنهای بزرگ باستان از جمله سومر، بابل، آشور و همچنین رومی‌ها و امپراطوری مایاها بوده است. از نقطه نظر تاریخی، کشاورزی بزرگترین محرک استفاده از زمین بوده است که با دامپروری که تنها مخرب ترین فعالیت دوره جدید می‌باشد، جایگزین شد. سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل برآورد می‌کند که در جهان %۳۰ از همه زمین‌ها و %۷۰ از کل زمین‌های کشاورزی در حال حاضر برای تولید دام استفاده می‌شود چه برای چرای دام و چه برای تولید غذای دام‌ها. گزارش برنامه زیست محیطی سازمان ملل در سال ۲۰۱۰، برآورد می‌کند که صنعت دامپروری مسئول %۷۰ مشکلات زیست محیطی نسبت داده شده به تغییرات ناشی از استفاده از زمین است. گرچه بیشترین تلاش‌ها برای متوقف نمودن جنگل زدائی بر توقف قطع درختان متمرکز می‌شود، اطلاعات اداره ارزیابی منابع جنگل جهانی نشان می‌دهد که جنگلزدایی‌ها برای ایجاد چراگاه و کاشت خوراک حیوانات مسئول ۶۰ تا ۸۰ درصد از ویرانی جنگل‌ها است. به علاوه جنگل زدائی به تنهائی با آزاد نمودن تقریباً %۲۰ از کل دی اکسید کربنی که انسان تولید می‌کند، تغییرات اقلیمی را تشدید می‌کند. تغییر رژیم غذائی مهمترین ابزاری است که برای جبران نمودن این روند پیش رو است. اگر انسان به جای استفاده از غذاهای حیوانی، غذای گیاهی مصرف کند می‌توانیم در فضائی کمتر غذای بیشتری تولید کند.
نویسنده پیشرو دکتر کریستین پیترز، در تحقیقی به بررسی ابزارهای تغذیه موثر و سازگار با محیط زیست برای ساکنان ایالت نیویورک آمریکا می‌پردازد و نتیجه گیری می‌کنند که: "فردی که از رژیم گیاهی کم چربی پیروی می کند، به طور نمونه برای تولید غذا به کمتر از 0.4 هکتار زمین برای هر نفر در سال نیاز دارد. از طرف دیگر، رژیم پرچربی با گوشت زیاد نیاز به 0.85 هکتار زمین دارد.
فقدان تنوع زیستی گزارش سازمان ملل "اقتصاد اکوسیستم‌ها و تنوع زیستی" برآورد می‌کند فقدان گونه‌های زیستی و صدمه به اکوسیستم که ناشی از فعالیت‌های بشر است سالانه بین ۲ تا 4.5 تریلیون دلار یا حدود % 7.5 از ارزش تولید ناخالص داخلی برای جهان هزینه دارد، که یک شاخص از همه کالاها و خدماتی است که در سراسر دنیا تولید می‌شود. این موقعیت چنان شدید است که با میزان کنونی فقدان تنوع زیستی ما، هزار تا ۱۰ هزار بار بیشتر از میزان انقراض با سابقه طبیعی، ما را وارد دوره ای می‌کند که به آن "ششمین انقراض عظیم" می‌گویند. در گزارش سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل در سال 2006 "سایه بلند احشام"، بر رابطه بین ناپدید شدن میزان زیادی از گونه‌ها و صنعت دامداری تاکید شده است. بنابراین بخش دامپروری می‌تواند نقش پیشرو در کاهش تنوع زیستی داشته باشد، زیرا که عامل اصلی جنگل زدایی و نیز یکی از عامل‌های پیشتاز در فرسایش خاک، آلودگی، تغییر آب و هوا، ماهیگیری بیش از حد، رسوب‌گذاری نواحی ساحلی و تسهیل تهاجم توسط گونه‌های غیر بومی است. "مقاله آژانس ارزیابی محیط زیست هلند، فوائد سیاست‌های مختلفی را برآورد می‌کند که برای جبران نمودن کاهش تنوع زیستی به کار می‌رود. با مقایسۀ هشت انتخاب سیاستی متفاوت برای کاهش خط مبنای فرضی ۱۰ درصدی از دست رفتن تنوع زیستی جهانی بین سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۵۰ که شامل موارد زیر می‌باشد:

• حفاظت از نواحی طبیعی
• مدیریت بهتر جنگل‌ها
• اتخاذ رژیم بدون گوشت توسط بشر

رژیم غیر حیوانی در میان تمام گزینه‌های ممکن، به عنوان بهترین راه بقا و حفظ گونه‌ها تعیین شد.

دو راه حل بهتر برای پایان دادن به انقراض گونه‌ها:

• به کارگیری فعالیت‌های کشاورزی ارگانیک، وگان و پایدار در جهان
• پذیرش رژیم گیاهی توسط انسان‌ها
• که هر دو سبب می‌شود میزان بالائی از زمین‌ها به وضعیت طبیعی و پایدار خود برگردند و به مصرف بی اندازه منابع توسط دامپروری‌ها پایان می‌دهد.

کمبود آب در سال ۲۰۰۹، اجلاس جهانی آب اخطار کرد که سیاره بخاطر استفاده ناپایدار در میان یک "حباب" است و نتیجه آن خیلی خطرناک تر از بحرانهای مالی اخیر خواهد بود. به علاوه این اجلاس اخطار داد که تا ۲۰ سال آینده بیش از %۵۰ از جمعیت جهان با کمبود آب مواجهه خواهند بود، که منجر به مرگ میلیون‌ها نفر می‌شود و درگیری بر سر منابع موجود را افزایش می‌دهد. دلایل متعددی برای کمبود آب وجود دارند از جمله:

• اثرات متعدد تولیدات حیوانی
• آلودگی منابع آب آشامیدنی توسط فعالیت‌های دامپروری و کارخانجات
• شتاب گرفتن گرمایش جهانی که سبب خشکسالی بیشتر نیز می‌شود

سریع‌ترین و موثرترین راه برای بهبود منابع آب، تغییر صنعت دامپروری است چرا که در حال حاضر %۷۰ از کل منابع آب در دنیا به این بخش اختصاص دارد. تغییر مشاغل دامپروری به کشاورزی ارگانیک وگان، وضعیت را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد. تحقیقات مکرر نشان داده اند که رژیم گیاهخواری بیشترین صرفه جوئی را در آب می کند. مرکز آب توئینت در هلند، برآورد می کند که برای تولید یک کیلوگرم پروتئین حیوانی در مقایسه با پروتئین گیاهی به ۶ برابر بیشتر آب نیاز است و برای تولید یک کالری گوشت گوسفند در مقایسه با غلات یا سیب زمینی به ۲۰ برابر آب بیشتر نیاز است.
اسیدی شدن اقیانوس‌ها در گزارش آژانس ارزیابی محیط زیست هلند،"فوائد اقلیمی تغییر رژیم" نویسندگان نتیجه می‌گیرند که رژیم وگان، هزینه‌های کلی پرداختن به نتایج تغییرات اقلیمی را تا بیش از %۸۰ کاهش می‌دهد. طبق نتیجه‌گیری آنها اثرات ترکیبی توقف جنگل‌زدائی و جنگل‌کاری زمین‌هایی که در حال حاضر برای احشام استفاده می‌شوند، میزان انتشارات دی اکسید کربن ناشی از جنگل زدائی را کاهش می‌دهد این در حالیست که درختان در حال رشد نیز دی اکسید کربن جو را جذب و متوقف می‌کنند. موسسه رودال در آمریکا برآورد می کند که اگر همه زمین‌های قابل کشت دنیا به مزارع ارگانیک تبدیل شوند. تقریباً %۴۰ از انتشارات فعلی دی اکسید کربن توسط خاک جذب می‌شود. برنامه زیست محیطی سازمان ملل، افزایش اسیدی شدن اقیانوس‌ها را برای زندگی آتی اکوسیستم دریا تهدیدی واقعی خواند. ترکیب کاهش انتشارات دی اکسید کربن از طریق رو آوردن به کشاورزی ارگانیک وگان، کاهش جنگل زدائی و جذب کربنی که در جو وجود دارد، با کاهش اسیدی شدن دریاها که با میزان بالایی از دی اکسید کربن نهفته در دریاها ایجاد شده به حفظ دریاهای ما کمک می‌کند.

نیتروژن بالا و تحلیل لایه اوزون استراتوسفر
در صنایع کشاورزی میزان بالائی کود نیتروژن دار به کار می‌رود و فعالیت‌های دامپروری نیز مقدار عظیمی کود حیوانی تولید می‌کنند که سرشار از نیتروژن است. این نیتروژن بالا منابع آب آشامیدنی را آلوده کرده، تنوع زیستی را تخریب و مناطق مرده در اقیانوسها را ایجاد می‌کند. اداره جو و اقیانوس شناسی ملی آمریکا به این نتیجه رسیده است که اکسید نیتروژن دلیل اصلی پیشرفت سوراخ لایه اوزون در قطب جنوب است. منابع اولیه اکسید نیتروژن کودهای نیتروژن دار و کودهای حیوانی هستند. مجدداً پذیرش جهانی رژیم گیاهی به معنای پایان دادن به میزان کود تولید شده سالانه و اتخاذ کشاورزی ارگانیک وگان به معنای پایان دادن به استفاده از کودهای صنعتی می‌باشد.

برای خرید بذر گوجه فرنگی به فروشگاه نازبو مراجعه کنید.

تغییرات اقلیمی و کربن سیاه جوامع علمی مربوط به آب و هوا به این نتیجه رسیده‌اند که توقف تغییرات اقلیمی با تمرکز زیاد روی کاهش سطح دی اکسید کربن برای متوقف کردن گرمایش جهانی تا ۲ درجه سانتیگراد یا زیر آن کافی نیست؛ این هدفی است که در اصل در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل سال ۲۰۰۹ در شهر کپنهاگ در دانمارک، بر سر آن توافق شده بود. دیوید آرچر پرفسور علم ژئوفیزیک از دانشگاه شیکاگو در آمریکا، اشاره نمود که تنها تکیه بر کاهش دی اکسید کربن برای توقف تغییرات اقلیمی کافی نیست چون دی اکسید کربن ناشی از سوخت‌های فسیلی و منابع دیگر می‌توانید در جو بماند و هزاران سال سیاره را گرم نماید. گزارشی که در سال ۲۰۱۱ توسط برنامه زیست محیطی سازمان ملل و سازمان جهانی هواشناسی منتشر شد نتیجه می‌گیرد که اثر جمعی کاهش میزان متان، اوزون سطح زمین و کربن سیاه حدوداً برابر با اثر گرمایشی دی اکسید کربن است. با این وجود، همه اینها در مقایسه با دی اکسید کربن فاکتورهای اقلیمی بی دوامی هستند، یعنی خیلی سریع‌تر از دی اکسید کربن از اتمسفر خارج می‌شوند. متان در مدت زمانی حدود یک دهه، کربن سیاه در چند هفته و اوزون سطح زمین در چند ساعت از جو خارج می‌شود.

رژیم ارگانیک وگان تنها راه حل برای توقف گرمایش جهانی است
چون دام‌ها بزرگترین منشاء متان ایجاد شده توسط فعالیت‌های بشر بوده و متان یکی از گازهایی است که با اوزون ترکیب می‌شود. سوختن جنگل‌ها و زمین های هموار، منشاء شماره یک کربن سیاه در جهان بوده و منشاء آن تا حد زیادی پرورش دام است. پس پایان دادن به تولیدات دامی منجر به کاهش عظیم نشر این نیروهای بی‌دوام اقلیمی خواهد بود. بعضی‌ها کاهش انتشارات متان از طریق فناوری را پیشنهاد می‌کنند که به آن "تسخیر متان" می‌گویند. با این‌حال این راه حل فرضی، از پایه ویران است. زمانی که ادعا می‌شود حیوانات را به صورت "ارگانیک" پرورش می‌دهیم یا برای کاهش آلایندگی، متان را از کودها حذف می‌کنیم!
این روش‌ها توقعات ما را در حد بسیار پایینی برآورده می‌کند. حتی در وضعیت حذف متان از کودهای حیوانی، هنوز هم سه برابر آن میزان متان در چرخه گوارش احشام تولید می‌شود. به علاوه، این تکنیک را نمی‌توان به هیچ وجه به عنوان انرژی پاک در نظر گرفت، زیرا همان دامداری صنعتی به چندین شیوه دیگر، در حال تخریب محیط زیست است.

دولت‌ها به جای دادن یارانه‌های فعلی به تولیدکنندگان محصولات حیوانی می‌توانند به کشاورزان ارگانیک وگان یارانه بدهند که ملزم به بودجه بیشتری نیست و به صورت چشمگیری چالش‌های زیست محیطی و بحرانی چالشهای زیست محیطی و بحرانی عصر ما را حل خواهد کرد. انتخاب سبک زندگی ارگانیک و وگان (کاملاً گیاهی) نسبت به انتخاب رژیمی که بر گوشت، لبنیات، تخم مرغ متمرکز است، توسط تک تک افراد، تنها اقدام موثر است که هر فرد می‌تواند برای بهبود سلامت سیستم حیاتی و حامی زندگی سیاره انجام دهد.