معرفی سرو زربین | Cupressus sempervirens :
درختی است بسیار زیبا ،خوش فرم با سایه دهی مناسب و تاج گسترده و با قدرت تحمل شرایط سخت، مقاوم و با ریشه عمیق و قوی که آن را قادر میسازد در میان تخته سنگها به راحتی رشد کند.
سرو زربین، گونهای از درختان همیشه سبز و از دسته مخروطیان است.
این درخت خوش قد و بالا، از درختان بومی نواحی جنگلی شمال به شمار میرود که در نقاط مختلف شمال ایران، از رودبار تا مرزن آباد و در جنوب مخلوط با درختان سروناز دیده میشود.
زربین درختی است کند رشد، سوزنیبرگ که ارتفاع آن تا ۳۰–۲۰ متر میرسد.
شکل کلی درخت، مخروطیشکل و دارای گلهای مخروطی لیمویی رنگی است که در اواسط بهار شکفته میشوند.
چوب درخت سرو زربین بسیار باارزش بوده و به دلیل مقاومت آن در برابر پوسیدگی، مصارف محلی و روستایی دارد.
درخت سرو زربین (C. sempervirens) را میتوان در دو گونه متفاوت تقسیم بندی کرد:
— جورهٔ زربین وحشی (sempervirens یا horizontalis): که همانگونه که، مخروطی با گسترش افقی دارد و شاخههای جانبی آن نیز افقی هستند.
— جورهٔ زربین «راست بالا رونده» (fastigiata یا pyramidalis یا stricta) : که دارای نوکی تیز و شاخههایی به دور هم گرد آمده و خوشهای و کم و بیش موازی با تنه اصلی است.
شرایط نگهداری سرو زربین
سرو زربین در آب و هوای معتدل مدیترانهای رشد میکند. به همین دلیل در خطه شمال کشور، رشد خوبی دارد. زربین درختی بردبار، کم نیاز، کاملاً روشنایی پسند و آهک دوست است. نیاز آبی کم تا متوسط دارد، یعنی مقاوم به خشکی است.
این گونهٔ درختی، کند رشد و مقاوم به شرایط سخت میباشد. زربین درختی با قدرت تحمل شرایط سخت، مقاوم و با ریشه عمیق و قوی است.
شیوهٔ تکثیر سرو زربین
تکثیر زربین از دو طریق بذر و قلمه انجام میگیرد:
- فصل تکثیر با بذر اسفند ماه است.
- برای تکثیر قلمه زربین باید قلمه را در شهریور ماه بکارید. قلمه را در خاک شنی قرار داده و در گلخانه صورت قرار دهید.
زمان تولید مخروط و سپس بذر این گیاه، بعد از ده سالگی است.
برای کشت بذر این گیاه، ابتدای دانهها را به مدت 24 ساعت در آب خیس کنید. سپس بذرهای را در گلدانی که دارای خاک مناسب است، در عمق یک سانتیمتری بکارید و آبیاری کنید. سعی کنید بذر در مکانی نیمه سایه و بیرون از خانه باشد. از جمله درختان بیرونی است که در منزل رشد خوبی ندارد