بذر درخت کاج تهران

معرفی درخت کاج تهران | Eldarica pine :

کاج تهران، گیاهی از خانواده کاج بومی ایران، افغانستان، پاکستان و روسیه است.
ورود اینگونه به ایران را به ۸۰۰ سال پیش و به دوره صفوی نسبت می‌دهند که در ابتدا بیشتر در زمین‌های پیرامون تهران و قزوین کاشته می‌شده.
برگ‌های آن سوزنی و بلند است و میوه‌های مخروطی شکل دارد. کاج تهران گونه ای است چوبده و سریع الرشد که جهت تهیه خمیر کاغذ نیز بکار می‌رود.

با افزایش بیشتر سن کاج تهران، شاخه‌های پایینی حذف می‌شود که این موضوع باعث کاهش سطح سبز می‌شود. شهرستان خواف مرکز تولید و پراکنش این گونه به سراسر ایران می‌باشد. این درخت دارای تنه راست، پوست خاکستری مایل به قهوه ای یا خاکستری روشن، فاقد لایه‌های ورقی با تاج پهن و گسترده می‌باشد.

کاج تهران هم مثل سایر سوزنی برگ‌ها، با ریزش برگ‌های قبلی، بلافاصله برگ‌های جدید جای آن‌ها را می‌گیرند و شاخه‌های درخت همیشه سبز است.

کاج تهران حدود ۶ سالگی به بار می‌نشیند و بذر می‌دهد. بهترین موقع جمع آوری بذر در فصل پاییز است، دانه‌ها بین پولک‌های باز میوه مخروطی شکل قرار گرفته‌اند، برای جمع آوری بذر کاج، مخروط‌ها را در آفتاب پهن می‌کنند تا خشک شود، سپس آن را تکان می‌دهند تا بذر خارج شود. این بذر تا دو سال حدود ۶۵ درصد توان رویشی (قوه نامیه) دارد.

شرایط نگهدای از کاج تهران :

درخت کاج تهران با هوای گرم سازگار است و درخت حساسی نیست. این درخت از گیاهان مقاوم به کم آبی است.
از آنجا که این درخت در بیشتر خاک‌ها قابلیت رشد دارد، می‌توان بهترین خاک را خاک با زهکشی مناسب دانست. هرچند در خاک‌های آهکی و حتی خاک‌های کمی شور هم قابل نگهداری است.
نیاز به آبیاری این گیاه خیلی زیاد نیست ولی مراقب باشید آبیاری در دفعات بیشتری انجام شود.
در مورد دمای نگهداری و نیاز به آفتاب این گیاه آفتاب دوست است و نیاز به نور کامل دارد. دمای مناسب آن ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. در مناطقی که سرمای آن بیش از ۲۰- درجه است، دچار سرمازدگی می‌شود. ولی از طرف دیگر، گرما را تا ۴۲ درجه سانتیگراد تحمل می‌کند و این دما مناسب برای تولید بذر است.
این گیاه نیاز به هرس آنچنانی ندارد.

نحوه تکثیر کاج تهران :

تکثیر این گیاه از طریق بذر یکی از راههای تکثیر این گیاه است. ابتدا باید میوه کاج مناسب را که حاوی بذر است انتخاب کرد. باید میوه‌هایی را انتخاب کرد که پوسته‌ای قهوه‌ای رنگ پیدا کرده‌اند و فلس‌های آنان بسته و یا تقریباً بسته است و هنوز بذرهای خود را آزاد نکرده‌اند. میوه‌ها را بعد از جداسازی از درخت در مکانی خشک و گرم و یا در مکانی که نور آفتاب دارد قرار می‌دهند. این شرایط به کاهش رطوبت اضافه میوه و باز شدن فلس‌ها کمک می‌کند. با تکان دادن میوه می‌توان بذرها را از میان فلس‌ها بیرون آورد. گاهی برخی پرورش‌دهندگان برای بالاتر بردن میزان جوانه‌زنی بذرها ابتدا آنان را به همراه مقداری کمپوست که تا حدودی مرطوب است، در کیسه ای نایلونی مثل کیسه فریزر قرار داده و سپس در کیسه را می‌بندند و به مدت 4-3 هفته در یخچال قرار می‌دهند و اعتقاد دارند که به کار بردن عملیات سرمادهی مرطوب به افزایش جوانه زنی بذرها کمک می‌کند. بعد از این مدت، بذرها را به مدت 24 ساعت در آب (ترجیحا آب مقطر) قرار می‌دهند. سپس بذرها را در میان دستمال مرطوب (مثل دستمال کاغذی مرطوب) قرار داده و آنان را در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب می‌گذارند. در این مدت دستمال‌ها نباید رطوبت خود را از دست ندهند. زمانی که بذرها جوانه زدند آنان را به عمق حدود 2 سانتیمتر و در مخلوطی از یک قسمت شن، یک قسمت پیت موس و یک قسمت کمپوست می‌کارند. محیط را مرطوب و به دور از نور مستقیم آفتاب نگه می‌دارند تا رشد و جوانه زنی بذرها ادامه یابد.

استفاده از قلمه از دیگر راه‌های معمول تکثیر کاج‌ها است. می‌توان چند هفته بعد از شروع رشد در فصل بهار، قلمه‌ها را از ساقه‌های جدید و جوان که تازه رشد کرده اند تهیه کرد. قلمه ها به طول 25-20 سانتیمتر و قسمت انتهایی ساقه گرفته می‌شوند. استفاده از هورمون‌های ریشه زایی نتایج بهتری را ایجاد می‌کند. آن قسمتی را که پوست آن گرفته شده است را داخل هورمون زده و بعد قلمه را می‌کارند. مخلوط یک قسمت شن و یک قسمت پیت ماس برای کاشت قلمه‌ها مناسب است. در گلخانه‌هایی که به شکل تجاری عمل ازدیاد کاج‌ها را از طریق قلمه انجام می‌دهند با استفاده از کابل‌های حرارتی که از زیر بستر کاشت رد می‌شود، محیط زیرین قلمه ها را به میزان 26-24 درجه گرم می کنند. این گرما که اصطلاحا پاگرما نامیده می‌شود در ریشه‌زایی قلمه‌ها اثر مثبتی دارد.