بذر ملون زرد آناناسی استاندارد ویکیما

معرفی ملون زرد آناناسی | Melon Ananas

در انگلیسی ملون واژه‌ای با ریشه یونانی است که به تمام میوه‌هایی چون هندوانه، طالبی، گرمک و خربزه گفته می‌شود. در فارسی به این گونه صیفی‌جات «خربزه» گفته می‌شود. ولی میوه‌ای که در بازار به اسم ملون فروخته می‌شود، یکی از میوه‌های زیر مجموعه همین دسته است که اسم آن Galia melon می‌باشد که همانند طالبی، خربزه و هندوانه یکی از میوه‌های خانواده ملون است، ولی به اشتباه به آن نام ملون اطلاق شده است. ملون زرد نوعی طالبی خوش فرم و شیرین به رنگ زرد و طلایی است که به صورت گرد و کروی ظاهری می‌شود. قسمت گوشتی این گیاه به رنگ سبز است که خواص بسیاری دارد که از آن علاوه بر تازه خوری برای تهیه دسر و همچنین آبمیوه استفاده می‌کنند به دلیل رشد سریع و آسانی که دارد، بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. پوست نازکی دارد که پس از آن قسمت گوشتی گیاه ظاهر می‌شود که در مرکز آن تعداد زیادی تخمه قرار دارد. به مانند سایر ملون‌ها به صورت بوته‌ای کوتاه و رونده رشد می‌کند. برگ‌های سبز رنگ این گیاه پوشیده از کرک است که دنداندار است و شیارهای عمیقی نیز دارد. گل‌های بزرگ این گیاه پس از مدتی به میوه تبدیل می‌شوند. ساقه این گیاه نیز علفی و به رنگ سبز است. انواع ملون گیاهانی حساس به سرما، یکساله و علفی بوده و همگی از خانواده کدوئیان هستند. بهترین رشد و عطر و طعم میوه ملون در آب و هوای گرم و خشک به دست می‌آید. چنانچه در دوره رسیدن میوه، شرایط آب و هوایی، ابری و بارانی باشد میوه کیفیت مناسبی پیدا نمی‌کند.

جهت خرید بذر طالبی به این لینک مراجعه کنید.

نحوه کاشت بذر ملون زرد

• کشت طالبی به صورت مستقیم صورت می‌گیرد به خاطر اینکه ریشه‌های آن حساس به جا به جایی است.
• در مناطق معتدل بذر آن را مستقیماً در اواخر یا اواسط بهار در محل اصلی می‌کارند و در مناطق گرمسیر بذر آن در اواسط زمستان کاشته می‌شود.
• آب و هوای مناسب برای طالبی یک فصل نسبتاً طولانی عاری از یخبندان همراه با نور فراوان و حرارت هوای خشک و رطوبت کافی خاک است.
• این گیاه بر اساس منشأ خود گرما دوست و به ویژه نور زیاد می‌خواهد. هوای ابری و بارانی در موقع رسیدن میوه باعث می‌شود که طالبی طعم مطبوع و کیفیت لازم را پیدا نکند.
•  هرچند که طالبی در طیف وسیعی از انواع خاک‌ها کشت می‌شود، ولی تنها در خاک‌های حاصلخیز که دارای مواد غذایی آلی و معدنی کافی باشند بهترین نتیجه را می‌دهند.
• برای کشت در خاک‌های شنی، لومی و رسی با زهکشی خوب مناسب است. مناسب‌ترین Ph برای کاشت طالبی بین ۶ تا ۷ می‌باشد.
• در خاک‌های اسیدی رشد آن کاهش یافته و برگ‌ها به رنگ زرد مایل به سبز در می‌آیند. توصیه شده است که این گیاهان را در ردیف‌هایی منظم از کرت‌ها و به صورت گروهی یا دسته ای بکارید.
• امروزه از گلدان‌های فیبری جهت کاشت بذر استفاده می‌شود. سپس گلدان‌ها به زمین اصلی منتقل می‌شود، مزیت این روش صرفه جویی در مصرف بذر و عدم نیاز به تنک کردن بوته‌ها است.
• بدین ترتیب بذرها را در عمق 3 تا 4 سانتیمتری کاشته و روی آن را با خاک می‌پوشانیم خوب است که در هر گلدان، 2 و یا 3 دانه کاشته شود و طوری آبیاری را تنظیم می‌کنیم تا خاک گلدان‌ها همیشه مرطوب باشد.
• گلدان‌ها باید در نقطه ای گرم بوده و محل نگهداری (خزانه) آفتابگیر باشد. بذرها را 4 هفته قبل از گرم شدن هوا می‌کاریم و بعد از آنکه رشد بوته به حد کافی رسید به زمین اصلی منتقل می‌کنیم.
• درجه حرارت محیط کشت باید در روز حدود 30 درجه باشد و در شب از 23 درجه پایین تر نیاید. برای اینکه دمای خاک را به دمای مناسب رشد برسانیم می‌توانیم مناطق کشت را با پلاستیک سیاه بپوشانیم با این کار حرارت جذب خاک شده و باعث گرم شدن سریع خاک میشود.
• زمانی که نهال‌ها به اندازه کافی رشد کردند، آن‌ها را به گلدان‌های بزرگ تر و یا باغچه منتقل کنید.
• بر حسب شرایط، این عمل ممکن است بین 2 تا 4 ماه طول بکشد. برای گیاه خود یک داربست و یا شبکه‌ای که بتواند بر روی آن به طور عمودی رشد کند ایجاد کنید.
• زمانی که میوه‌ها شروع به رشد کردند، زیر آن‌ها توری کشیده و آن را به داربست ببندید تا وزن طالبی‌هایی که رشد می‌کنند، باعث شکسته شدن گیاه اصلی نشود. با بو کردن میوه، پختگی آن را چک کنید.
• میوه‌های رسیده معمولاً عطری شیرین داشته و پوسته آن‌ها شروع به ترک خوردن می‌کند. زمانی که طالبی‌ها پخته شد، آن‌ها را برداشت کنید.

برای خرید بذر صیفی جات کلیلک کنید

آبیاری: صرف نظر از اینکه در باغچه یا در گلدان می کارید، همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصاً زمانی که گیاه در حال رشد است، باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد، زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه می شود. کاشت خربزه مانند بقیه گیاهان هم خانواده به صورت جوی پشته و کپه ای و به روش نمکاری است. تعداد 3 الی 5 بذر خیس خورده در هر کپه کاشته می‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به 2 یا 3 و گاهی به یک بوته کاهش داده می‌شود و این زمانی است که بوته 4 برگی شده باشد، فاصله بین دو بته حدود 60 تا 100 سانتیمتر و فاصله دو خط کشت بین 2 تای 3 متر می‌باشد. برای داشتن محصولی زودرس یا در مناطقی که دوره رشد کوتاه است، می‌توان در گلخانه یا شاسی داخل گلدان‌های صیفی جات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوته‌های آماده شده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود. مقاوم کردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است