بذر درختچه ناندینا - بامبو مقدس

معرفی درختچه ناندینا | Nandina domestica

گیاه ناندینا یا بامبو مقدس با نام علمی “Nandina domestica” و نام انگلیسی “Sacred Bamboo” گیاهی همیشه سبز، زیبا، زینتی و چند ساله بوده که به صورت درختچه‌ای رشد می‌کند

نام‌های دیگری مانند: بامبوی مقدس، خیزران، نی مقدس ژاپنی، نی هندی مقدس و … نامیده می‌شود و از طریق بذر و قلمه پرورش می‌یابد

این گیاه رشد کندی دارد و بعد از ۳ تا ۵ سال بالغ می‌شود و با رشد در محیط، زیبایی خاصی را به محیط می‌دهد و از عمری طولانی برخوردار است.

درختچه ناندینا یکی از بهترین گزینه ها برای پارک و باغچه و پرچین است.

به طور کلی ناندینا یکی از بوته های زیبا و رنگارنگ با منشا شرقی می باشد که دارای برگ های دیدنی و تاج فرفری است که از زیبایی آن هم نمی توان چشم پوشی کنید.

بیشتر جذابیت گیاه ناندینا در فصل سرماست که رنگ برگ های آن تغییر خواهد کرد و امروزه به دلیل اصول کشت و تکثیر راحتی که دارد مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به گل و گیاه قرار گرفته است.

بهتر است بدانید که در واقع ناندینا درختچه ای زیبا از خانواده زرشک بومی شرق آسیا است که گیاه همیشه سبز و پر ساقه محسوب می شود

بامبو مقدس به دلیل پاجوش هایی که دارد رفته رفته به صورت درختچه ای پرپشت در می آیند.

ناندینا پس از بالغ شدن، گل ها و انگوریهایش را تولید می کند یعنی گل هایی سفید و کوچک که به میوه های انگوری قرمز تبدیل می شوند.

گل ها سفید و کوچک ناندینا در فصل تابستان و اوایل پاییز طاهر می شوند.

با وجود اینکه گیاه ناندینا اغلب در باغ های سبک ژاپنی کشت می شود اما در هر جا که بخواهید تضادی با گیاهانی بسازید که شاخ و برگ تیره تر و بافت سنگین تر دارند می توانید از آن استفاده نمایید.

توجه داشته باشید که گیاه ناندینا می تواند در شرایط آفتابی یا نیمه سایه به خوبی رشد کند

رنگ شاخ و برگ هایش نیز بر حسب محل قرارگیری متفاوت خواهد بود برای مثال اگر در سایه قرار بگیرد برگ ها سبز روشن خواهند شد و اگر در آفتاب واقع شوند به سرخی کشیده می شوند.

ناندینا همچنین برای رشد در گلدان نیز مناسب می باشد ولی ممکن است در گرم ترین ماه ها نیز به محافظت نیاز داشته باشد زیرا گیاهان هنگام رشد در ظروف می توانند به درجه حرارت بالای خاک حساس باشند.

این گیاه سایه سنگین را نیز تحمل می کنند حتی اگر برای آن ها ایده آل نباشد.

نحوه کاشت بذر ناندینا :

بهتر است بدانید که بهترین روش برای کاشت و تکثیر گیاه ناندینا استفاده از بذر و قلمه چوبی است که اغلب در گلدان های چوب یا سینی های خوب تخلیه شده قرار می گیرند

توصیه می شود که برای ریشه دهی سریع تر بذور آن ها را درون هورمون ریشه زایی فرو ببرید تا شکل گیری ریشه ها نیز سریع تر انحام گیرد.

گلدانهای گیاهی به قطر 7 تا 10 سانتیمتر را با یک خاک استریل و مخصوص بذر پر کنید. با استفاده از مداد در هر گلدان یک سوراخ عمیق 7سانتی در وسط خاک فرو کنید.

یک دانه ناندینا را در هر سوراخ قرار دهید و سوراخ ها را کاملا با مخلوط خاک اضافی پر کنید.

همه گلدان ها را در یک سینی کم عمق قرار دهید تا حمل و نقل آنها راحت تر شود و زهکشی آب جمع شود. بالای خاک را در هر گلدان آبیاری کنید تا جایی که تا انتها خیس شده و تخلیه شود.

سینی را با یک تکه بسته پلاستیکی شفاف بپوشانید.

گلدان ها را در محلی قرار دهید که دمای ثابت 20 درجه سانتیگراد یا گرمتر باشد و کمی در معرض آفتاب قرار گیرد.

صبر کنید تا دانه ها تقریباً در 60 روز جوانه بزنند و سپس پلاستیک را بردارید. در تمام زمستان آبیاری نهال را ادامه دهید و در بهار هنگامی که تهدیدهای یخبندان عبور می کند، در فضای باز گیاهان را بکارید.

مکانی را با شرایط کامل آفتاب و خاک کاملاً زهکشی شده انتخاب کنید.

بهتر است در مرحله کشت و مجدد پیش از شروع رشد جدید در فصل بهار گیاهتان را با کود تغذیه نمایید و همچنین هفته ای یک مرتبه آبیاری را انجام دهید اما از آبگرفتگی که منجر به کلروز آهن می شود جلوگیری نمایید.

آبیاری: گیاه ناندینا در واقع نیاز به آبیاری متوسط و منظم در ماه های گرم سال دارد و با وجود اینکه غفلت و خشکسالی را به خوبی تحمل می کند اما با رطوبت خاک سازگار تر خواهد بود.

نور: گیاه ناندینا چندان نسبت به نور سخت گیر نیست و می توانید آن را در محیط های پرنور و همچنین سایه قرار دهید تا گیاه بتواند رشد خود را به خوبی طی کند.

همچنین این گیاه سایه سنیگن را نیز به خوبی تحمل کرده و می تواند در این شرایط گل های زیبایی را تولید کند.

خاک: بهتر است بدانید که گل ناندنیا نسبت به انواع مختلف خاک سازگار است و به طور کلی این بوته ها خاک هوموس به همراه پرلیت و خاک برگ را ترجیح می دهند که در خاک های شنی چنین کاری انجام نخواهند داد.

هرس: ناندینا به هرس منظم نیازی ندارد و فقط گاهی به منظور جلوگیری از انبوه شدن بیش از حد گیاه و یا شکل دهی به آن و همچنین قطع شاخه های آسیب دیده ، هرس سبکی لازم می شود.

اگر به گیاهی برخورد کردید که مدتها هرس در مورد آن انجام نشده است و شاخسار بسیار انبوه شده است می توانید در حدود یک سوم کل حجم شاخسار را از گیاه جدا کنید

اما این کار را به شکل متوالی و در مدت سه سال انجام دهید. بهترین زمان هرس این گیاه نیز در اواخر زمستان است.

هرس در بهار می تواند موجب کم شدن گلها و میوه های این گیاه شود. اما اگر نیازی به تشکیل میوه این گیاه ندارید در فصل بهار نیز می توانید اقدام به هرس آن نمایید.

در مورد گیاهانی که به خوبی هرس می شوند می توان حدود یک چهارم کل شاخسار را در یک مقطع زمانی در اوایل بهار از بوته جدا کرد و آنان را از سطح خاک قطع کرد.