از عبارت‌های متداول‌تر استفاده کنید و یا املای عبارت وارد‌شده را بررسی کنید.
بذر گوجه فرنگی آناناسی
مدت زمان جوانه زنی: 6 روز
دوره بلوغ: دوره رشد 85 تا 95 روز
عمق کاشت: 6 میلیمتر
دمای مناسب جوانه زنی: ۲۰ درجه سانتیگراد
دوره زندگی: یک ساله
بذر گوجه فرنگی آناناسی یک بذر ارگانیک است. و گوجه فرنگی آناناسی به دو رنگ زرد و قرمز است که نوع زرد آن بیشتر است. سایز این نوع گوجه فرنگی درشت بوده و باردهی آن بالاست. 
مقدار باردهی در هر بوته حدود 30 کیلوگرم است. میوه این گونه از گوجه فرنگی گرد، بزرگ، بسیار شیرین و خوش طعم است و شکل بافت آن شبیه به آناناس است از این رو با نام گوجه آناناسی شناخته می‌شود. جهت خرید بذر گوجه فرنگی و خرید بذر صیفی جات به فروشگاه اینترنتی نازبو مراجعه کنید.
برای کاشت بذر گوجه فرنگی آناناسی باید بذر را در عمق یک سانتیمتری قرار دهید و به اندازه دو برابر حجم بذر روی آن‌ها خاک بپاشید. برای کاشت گوجه فرنگی در گلدان فاصله‌ی بین گیاهان باید حداقل۵ سانتیمتر باشد. هر روز بذرها را با آبپاش آبیاری کنید به نحوی که بذرها جابجا نشوند. کاشتن بذر در عمق بیشتر باعث خفگی بذر و دیرتر سبز شدن بذرها می‌شود. وقتی بذر رشد کرده و به 10 تا 15 سانتیمتر رسید، نشایی مه تشکیل شده را به خاک اصلی منتقل کنیم. گوجه فرنگی برای رشد به خاک سبک نیاز دارد تا آبیاری آن به خوبی انجام شود. مخلوطی از کوکو پیت و خاک باغچه گزینه مناسبی است. نشاها را با ریشه به آرامی از خاک بیرون بیاورید و هر نشاء را در یک گلدان بکارید. برای جدا کردن پاجوش‌ها تا زمانی که به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر نرسیده است به آن دست نزنید. وقتی که نهال کمی بلندتر شد برگ‌های پایینی را هرس و ساقه را به کمک یک طناب نازک ببندید و سر دیگر طناب را به بالا وصل کنید تا بوته بتواند دور این طناب بالا رفته و روی زمین نیفتد. گوجه فرنگی نیاز به خاک همیشه مرطوب دارد؛ نه آبیاری غرق آبی. نکته دیگر اینکه گوجه فرنگی دوست ندارد از غروب به بعد آبیاری شود. پس در طول روز آبیاری را انجام بدهید و به یاد داشته باشید نهال گوجه فرنگی در فصول گرم سال به آب بیشتری نیاز دارد. هر دو هفته یک بار می‌توانید از کودهای مایع برای غنی کردن خاک استفاده کنید. سه عنصر اصلی برای گوجه فرنگی، فسفر، پتاسیم و ازت است. هر وقت گیاهتان به گل نشست، شاخه را کمی تکان دهید تا گرده‌ها پخش شده و قدرت باروری گیاه بالاتر برود. وجه فرنگی جزء سبزیجات فصل گرم می‌باشد و به سرما حساس است. این گیاه هوای گرم و رطوبت بالا را دوست دارد؛ ولی باید توجه داشت چنانچه دمای خیلی زیاد با رطوبت بسیار بالا توأم باشد، شرایط مناسبی را برای بیماری‌های برگی فراهم می‌کند و بادهای گرم و خشک باعث ریزش گل‌های آن می‌شود. گوجه فرنگی نسبت به طول دوره روشنایی در روز حساسیتی ندارد. ولی در کمتر از ۵ ساعت روشنایی و یا روشنایی دائم به میوه نخواهد نشست. بهترین دما برای رشد و نمو گوجه فرنگی بین ۱۹ تا ۲۹ درجه سانتیگراد است. رشد گوجه فرنگی در بالاتر از ۳۵ درجه سانتیگراد و در کمتر از ۱۵ درجه سانتیگراد گل‌ها تلقیح نمی‌شوند و به میوه نخواهد نشست.
گوجه فرنگی آناناسی یکی از صیفی جاتی است که هم می‌تواند به صورت مستقیم در زمین اصلی کشت گردد و هم به روش کشت بذر در خزانه و سپس انتقال نشاها به محل اصلی استفاده کرد. ولی در حالت کلی این گیاه یکی از معروف‌ترین گیاهانی است که نشاء می‌شود. بعد از عبور از دوران سرما و رفع یخبندان شروع زمان کشت است. برای کاشت بذرهای مرطوب شده را کشت می‌کنیم. عمق کاشت بذر در گوجه فرنگی حدود یک سانتیمتر است. زمین را به نهر و فاصله دو نهر نسبت به پا بلند و پا کوتاه بودن بوته‌ها بین ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر متغیر است. فاصله دو بوته روی خطوط کشت بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر می‌باشد. زمین را به قسمت‌های جوی و پشته تقسیم‌بندی می‌کنیم. فاصله دو نهر نسبت به پا بلند و پا کوتاه بودن بوته‌ها بین ۶۰ تا ۹۰ سانتیمتر متغیر است. فاصله دو بوته روی خطوط کشت بین ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر می‌باشد. میزان مصرف بذر برای یک هکتار بین ۲ تا ۵/۲ کیلوگرم می‌باشد. در نقاطی باید اقدام به کشت مستقیم این گیاه کنیم که طول دوره رشد کافی باشد. برای مثال در نقاط سردسیر، معمولاً تا اواسط اردیبهشت خطر سرما زدن وجود دارد، لذا برای این که نشاء در موقع مناسب، یعنی اواخر اردیبهشت برای کشت در مزرعه آماده باشد، باید حدود یک و نیم تا ۲ ماه قبل از نشاکاری در محل مناسب خزانه گیری کنیم. حتی‌الامکان سعی شود از خاکی که قبلاً برای گوجه فرنگی آناناسی استفاده نشده است، برای خزانه گیری در نظر گرفته شود. وقتی که بوته‌ها چند برگه شدند و طول آن‌ها به ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر رسیدند قابل نشاء هستند. نشاکاری باید در هوای خنک باشد، که معمولاً بعد از ظهر موقع مناسبی برای این کار است. که در این موقع استفاده از محلول‌های شروع‌کننده و یا S. S. لازم و ضروری است. قبل از انتقال نشاء به محل اصلی، زمین به جوی و پشته تبدیل می‌شود، که قبلاً در مورد آن صحبت شد.
برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های قارچی، قبل از کاشت، بذرها با یک قارچ کش ضد عفونی گردند. در این صورت مقدار ۲ قاشق چای‌خوری از قارچ کش (تیرام، کاپتان) روی یک کیلوگرم بذر پاشیده می‌شود.
مقاوم کردن بوته‌ها باید قبل از انتقال نشاء انجام شود. این اعمال شامل قرار دادن بوته‌های گوجه فرنگی در حرارت کم، کم کردن میزان رطوبت خاک و دیگر کارهایی است که نشاها را نسبت به شرایط نامساعد مزرعه مقاوم می‌کند. عمل مقاوم کردن ممکن است ۴ تا ۱۰ روز طول بکشد. مقاوم‌سازی بیش از حد موجب زرد شدن بوته‌ها می‌گردد. سله شکنی در سطح خاک و مبارزه با علف‌های هرز حتماً باید انجام شود. این کار در اوایل رشد بوته، اهمیت فراوانی دارد.
در موقع آبیاری باید دقت کرد که بوته‌ها، خصوصاً میوه‌ها در آب قرار نگیرند. قرار گرفتن میوه در آب به ترکیدن میوه کمک می‌کند. آبیاری باید به دفعات منظم انجام گیرد. نامنظم بودن آبیاری به خصوص موقع رسیدن میوه باعث بروز انواع بیماری‌ها می‌گردد. اگر زمین کاملاً خشک شود و یک مرتبه آبیاری زیاد صورت گیرد، بیشتر میوه‌ها شکاف برمی‌دارند. در مناطقی که باد زیاد می‌وزد، باید مزرعه گوجه فرنگی به وسیله نهرهای پر از آب و یا درختان از این گونه بادها، محافظت شود؛ زیرا آبیاری سبب کاهش دمای محیط افزایش رطوبت محیط می‌شود. درختان نیز سبب افزایش رطوبت محیط می‌گردند. به این ترتیب از این طریق از ریزش گل‌ها به مقدار زیادی جلوگیری می‌شود. مزرعه گوجه فرنگی مرتب باید آبیاری شود. خشک شدن سطح خاک به ریزش گل‌ها کمک می‌کند. شایان ذکر است که آبیاری بیش از مقدار لازم مانع از تشکیل میوه می‌گردد.
برای هرس بوته‌های گوجه فرنگی باید فقط ۳ تا ۴ شاخه روی بوته گذاشته و بقیه آن‌ها هرس می‌گردند. آزمایش‌های مختلف نشان داده است که هرس به زودرسی و بالا بردن میزان محصول کمک می‌کند و در عین حال مبارزه با آفات و امراض و برداشت میوه را آسان‌تر می‌کند. با هرس کردن همچنین می‌توان میزان ترک‌خوردگی میوه را تقلیل داد. مرسوم‌ترین روش هرس این بوته‌ها نگه داشتن یک ساقه و بستن آن به قیمی است که به پای بوته نصب شده است. با هرس بوته می‌توانیم از فضای بیشتری استفاده کنیم و تعداد بیشتری در واحد سطح داشته باشیم.