بذر دم شیر

معرفی دم شیر | Leonurus cardiaca :

دم شیر با نام علمی "Leonurus cardiaca" از جمله گیاهان معطر است که خاصیت دارویی دارد.
این گیاه دارویی، چندساله و علفی است. محل رویش خود روی آن، نواحی کوهستانی و مرتفع است. 
شکل ظاهری دم شیر، گیاهی با ساقه‌ای مربعی و رنگ ارغوانی دارد که ساقه آن پوشیده از پرزهای ریز است و برگ‌های دندانه‌دار آن به رنگ سبز هستند.

در فصل تابستان، گل‌های این گیاه که به شکل خوشه‌ای و در رنگ‌های یاسی، بنفش و صورتی است را می‌توانید مشاهده کنید. گل‌های این گیاه جاذب حشراتی همچون زنبورعسل و پروانه است. دم شیر گیاهی کم‌وبیش مقاوم است. این گیاه به سرما مقاوم است.

تکثیر گیاه دم شیر

بهترین زمان برای کاشت بذر گیاه دم شیر، نیمه دوم اسفندماه تا اوایل بهار است و بهترین مکان برای کاشت بذر، خزانه هوای آزاد و یا خزانه زیر پلاستیک است. برای تکثیر دم شیر از طریق بذر، باید بذرهای دم شیر به سرمادهی نیاز دارند.  بنابراین جهت تسریع در جوانه زنی بذر، باید چهار هفته در دمای دو درجه سانتیگراد قرار داده شود.
بعد از گذشت زمان سرمادهی، بذرها را با فاصله 20 تا 40 سانتیمتر و در عمق  0.5 تا 2 سانتیمتری از سطح خاک بکارید.
نشاءهای حاصل را می‌توان در فصل پاییز (شهریور تا مهر) همان سال به زمین اصلی منتقل کرد. خاک مناسب برای گیاه دم شیر، خاک غنی با زهکش مناسب است. اگر بستر خاک نرم است، قبل از انتقال نشاءها به زمین اصلی، بهتر است به وسیله غلطک در سطح خاک تراکم مناسب ایجاد شود و بعد از آن نشاءها به زمین منتقل شود.

فاصله ردیف‌های کشت گیاه دم شیر بین 50 تا 70 سانتیمتر و فاصله دو بوته در روی ردیف نیز 30 تا 40 سانتیمتر مناسب است. برای کشت دم شیر در طول دوره رویش به مواد و عناصر غذایی کافی و ترکیب‌های هوموسی فراوان نیاز دارد. ازت کافی نیز در بهبود رشد محصول مؤثر است.
در مورد آبیاری گیاه دم شیر، باید مراقب باشید که این گیاه به آبیاری منظم نیاز دارد. توجه به آبیاری منظم، باعث کمک به افزایش عملکرد محصول می‌شود.

آفات دم شیر

یکی از مهم‌ترین آفاتی که به رشد این گیاه صدمه میزند، علف‌های هرز است. در سطوح کوچک کاشت به وسیله وجین دستی می‌توانید با انجام کولتیواتور بین ردیف‌ها، به جمع‌آوری علف‌های هرز بپردازید.

برداشت دم شیر

از آنجا که گیاهان از فاصله 30 تا 40 سانتیمتری سطح زمین برداشت می‌شوند، لذا پس از برداشت محصول باید قسمت‌های هوایی باقیمانده گیاه را قطع و از زمین خارج کرد.
برداشت پیکر رویشی گیاهان یک‌ساله مقرون‌به‌صرفه نیست. از اینرو توصیه می‌شود، از سال دوم رویش نسبت به برداشت محصول اقدام شود. گیاهان در مرحله گلدهی از مناسب‌ترین کمیت و کیفیت مواد مؤثر برخوردارند. از سال دوم رویش دو بار در سال می‌توان محصول را برداشت کرد. مرحله اول اواخر خردادماه و مرحله دوم اواسط شهریورماه انجام می‌شود. کیفیت گیاهان برداشت‌شده در مرحله دوم (شهریور) مناسب نیست. به همین دلیل بهتر است محصول هر دو مرحله برداشت را ترکیب کرده و سپس اقدام به استخراج مواد مؤثر آن‌ها گردد. برداشت پیکره رویشی در سطوح کوچک با دست و توسط داس و در سطوح بزرگتر  با ماشین‌های مخصوص انجام می‌شود.